“Nee”, denk ik nog. “Ga weg. Laat me met rust.” Maar het is
helaas al te laat. Met grote moeite weet ik mijn mond nog te bedwingen.
Tevergeefs. Een grote, haast tastbare geeuw weet te ontsnappen. Er weten zich
zelfs kleine tranen te vormen onder mijn ogen. En als er een schaapje (of in
dit geval gaapje) over de dam is, volgen er uiteraard meer. Mijn lichaam lonkt
naar rust. Uiteraard gun ik het dat niet. Daarom ben ik dan ook dwars dit stuk
aan het tikken. Rust? Pfft. Ik heb dat toch niet nodig?
Helaas is het een gegeven dat je lichaam op een of andere
manier haar ontspanning toch ook wel nodig heeft. Vooral als je de afgelopen vier avonden, terwijl je ook naar school moet en verwacht wordt op werk, hebt besloten
om maar eens even de stad onveilig te maken. Of beter gezegd; mijn hersenen
weigeren nog volledig te functioneren. Stomme hersenen. Het wereldwijde web
meldt namelijk dat wij gemiddeld twee uur slaap nodig hebben per dag. Uiteraard
gun ik mijn brein dat ook, gezien het anders zo vervelend functioneert overdag.
En op instinct en gevoel werken is het ook niet helemaal. Alhoewel dat wel weer
heel wat zorgen in het leven bespaart. Dat dan weer wel. Maar toch voel ik mij
nog steeds moe, ondanks het feit dat ik mijn hersenen toch altijd van dat pleziertje
voorzie.
Mijn nieuwsgierigheid wordt nu toch wel een beetje
geprikkeld. Het is bij jullie – neem ik aan – ook wel bekend dat we acht
uurtjes slaap nodig hebben per dag. Hoewel de een natuurlijk wat meer nodig
heeft dan de ander. Maar waarom eigenlijk? Waarom geeft ons lichaam er na een
tijdje de brui aan? Dit is toch heel wat
meer dan die twee uurtjes die mijn hersenen nodig hebben om te ‘rebooten’. Tijd
om maar eens even rond te neuzen op dat fijne fenomeen dat zich internet noemt.
Dat schijnt namelijk alwetend te zijn.
Uiteraard gebruik ik dit bruggetje natuurlijk slim om dat
argument in de kiem te smoren. Zo ben ik natuurlijk wel weer. Want wat blijkt;
de wetenschap (en dus het wereldwijde web) is er helemaal nog niet over uit waarom we eigenlijk slaap
nodig hebben! Uiteraard zijn er wel een hoop theorieën de wereld in geslingerd,
maar die zijn geen van allen bewezen. De meesten komen ook neer op dingen als ‘het
lichaam herstelt zich’ of ‘bloedvatenstelsel krijgt zo rust’. Ook wordt er vaak
genoemd dat we door slaap onze gedachten kunnen ordenen om zo dingen te
herinneren, of zelfs te leren. Bij kinderen komen er ook groeihormonen vrij in
de slaap. Toch staat bij alles ‘waarschijnlijk’ of ‘misschien’. Verrassend.
Zullen de wetenschappers ooit de mysteries ontluiken van die
geeuw die ik aan het begin van dit stuk maakte? En waarom dromen we eigenlijk? En
wie heeft toch dat snoepje van kleine Jan gepikt? Wat een diepgaande vraagstukken allemaal. Ik denk dat ik er maar een nachtje over ga slapen.
