Glazig staar ik uit
het raam van de bus. Al de hele weg regent het pijpenstelen en het ziet er niet
uit dat het de komende tijd gaat stoppen. “Dat wordt wat als ik straks naar
huis moet lopen,” denk ik bij mezelf. Ik besluit maar eens een blik te werpen
in de bus zelf. Dan valt mijn oog op een meisje van een jaar of tien, die
driftig op haar smartphone aan het krabbelen is. Waarschijnlijk is ze iets als
DrawSomething aan het spelen, want ze lijkt heel geconcentreerd. Toch kijk ik
met een enigszins afkeurende blik naar het meisje; hoe kan iemand van tien
immers zo’n peperdure smartphone in bezit hebben?
We leven in een tijd waarin hipsters met bijbehorende hippe
gadgets hoogtij vieren. Een smartphone hier, een iPad daar… Gadgetfabrikanten
als Apple, Samsung of Sony verdienen goud geld aan het uitbrengen van dit soort
spul. Niet alleen omdat iedereen het wil hebben, maar ook omdat het meeste spul
ontzettend prijzig is. Als je een iPhone los wilt kopen, ben je vaak al meer
dan 700 euro kwijt! Desondanks weet het de gehele wereld te veroveren. Je moet
namelijk zo’n dingetje in bezit hebben, anders hoor je er niet bij! Dus ook
kleine meisjes die net in groep 6 van de basisschool zitten, moeten met hun
vriendjes en vriendinnetjes Draw Something kunnen spelen. Geen wonder dat velen
zich af vragen waar het heen gaat met deze wereld.
Een dikke tien jaar geleden ging het er namelijk heel anders
aan toe. Althans anders… Laat ik het beter verwoorden: een dikke tien jaar
geleden vond men dat het heel anders
eraan toe ging. Juist. Ik durf te zeggen dat het eigenlijk precies hetzelfde
was toen wij nog kleine koters waren. Ik lees en zie constant posts
(bijvoorbeeld op 9gag) over mensen die klagen dat de kinderen van tegenwoordig
ontzettend verwend zijn. Ze kunnen bijvoorbeeld de waarde van de technologie
niet inzien, omdat ze het vaak gewoon in hun schoot geworpen krijgen. Voor hun
is een telefoon waarmee je haarscherp HD een filmpje kan opnemen doodnormaal,
terwijl ‘wij’ vroeger blij mochten zijn als er überhaupt een camera op zat.
Vaak was het zelfs zo dat er niet eens kleur op zat.
"Eigenlijk moeten wij blij zijn met het feit dat wij een generatie eerder op de aarde zijn gebracht."
Internet was vroeger afhankelijk van je telefoonverbinding.
Was mam aan het bellen? Pech gehad. Tegenwoordig kan men eigenlijk niet meer
leven zonder internet. Het is een deel van ons leven geworden. Ongelofelijk,
gezien twintig jaar geleden bijna niemand nog van het wereldwijde web had
gehoord en het eigenlijk pas sinds het vorige decennium écht populair is
geworden. Door dit soort taferelen, krijg je vaak kreten dat de kinderen van nu
het maar goed hebben met hun gekke gadgets. Wij hebben het langzaamaan moeten
opbouwen, terwijl zij meteen het beste van het beste konden krijgen (al is dat
natuurlijk niet helemaal waar, de technologie verbeterd immers nog steeds met
de dag).
Om nog maar even op het verschil terug te komen: eigenlijk
moeten wij blij zijn met het feit dat wij een generatie eerder op de aarde zijn
gebracht. Wij hebben alle die toffe veranderingen meegekregen. Wij waren
feitelijk de eerste generatie die mobiel belde, die (let wel: als kind!) op het
internet kon surfen én die talloze nummers op hun iPodje kwijt konden. We waren
de eerste generatie die mochten proeven van Social Media, in de vorm van het
welbekende MSN. En het mooiste van alles is: we groeiden ermee op, we zagen het
groot worden. En dat is iets wat je moet koesteren.
Tegenwoordig is dit allemaal doodnormaal en wordt er –
inderdaad – minder waardering aan geschonken. Daarom begrijp ik ook wel dat
mensen daar veel over klagen. Maar vergeet niet; vroeger was jij ook helemaal
de man als jij met een mobieltje met camera op school verscheen. Of als jij
thuis internet had en de nieuwste spellen kon draaien. Of als je met een stel
linkkabels en een Game Boy op school verscheen. Pas dan hoorde je er helemaal
bij. See my point? En onze ouders maar klagen dat wij het zo goed hadden, want in
hun tijd was dit wel anders…
Deze reactie is verwijderd door de auteur.
BeantwoordenVerwijderenErg leuk stuk Erik. Je schrijfstijl leest ook erg fijn.
BeantwoordenVerwijderenEn ja, vroeger toen ik mijn eerste mobieltje kreeg hoorde je mensen ook zeggen: ''Ja, toen ik jouw leeftijd was -'' en zo blijft dat maar door gaan. Ik vind het ook erg tof dat ik 'de groei' heb mee gemaakt. Opgegroeid met een NES, een Game Boy met echt kleurenbeeld of de eerste Playstation.
Bedankt Ceylan! :D
BeantwoordenVerwijderenEn inderdaad, dat vind ik ook echt tof. =)