Wat een briljant apparaatje was het toch eigenlijk, die Wii.
De console kenmerkte zich door innovatie en gedurfdheid. Het liet je op een
totaal nieuwe manier gamen en wist door slimme marketing zelfs gehele nieuwe
doelgroepen aan te spreken. Door briljant uitgedachte spellen als Wii Fit, Wii
Sports: Resort en Wii Party kunnen zelfs je oma, zusje en moeder aan ’t zwieren
en zwaaien slaan. Niemand had van tevoren ooit voorspelt dat het witte doosje
zo’n succes zou worden. Niet voor niets staat zijn controller op de voorkant
van mijn Marketing-boek. Toch houd ik een beetje een knagend gevoel over bij
dit apparaatje; Nintendo heeft namelijk er nooit (echt) de volle potentie uit
weten te halen.
Hoewel Skyward Sword natuurlijk een briljante game is - die
elke Wii-bezitter eigenlijk verplicht in huis moet hebben - verscheen het
spelleke veel te laat. Natuurlijk is het achteraf makkelijk praten, maar zo’n titel
had naar mijn mening veel eerder moeten verschijnen. Nee; Wii Sports Resort telt
niet mee, gezien die alleen maar bedoeld was om de mogelijkheden te
demonstreren. Er moet namelijk wel wat gedaan worden met die mogelijkheden. Nintendo
heeft ons van nieuw speelgoed voorzien, maar heeft pas laten zien hoe je ermee
kon spelen toen de leukheid er een beetje af was. Een gemiste kans, of…?
Daar komt bij dat de meeste pers echt lyrisch
tegenover de Wii U staan. Ondanks opnieuw die bewegingsgevoelige controllers. Waarom?
Omdat Nintendo ons straks alweer op een unieke manier laat gamen. Hoe vet is
het om een controller te hebben met touch-screen, die ook nog eens in
verbinding staat met je tv? Qua games lijken de mogelijkheden ongekend en er
komen weer vast een hoop nieuwe manieren om spellen te spelen. Nintendo lijkt
opnieuw goud in handen te hebben, maar zullen ze ons ditmaal wel tijdig laten
zien hoe er goed gespeeld mee kan worden?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten